DDGS kukurydziany to wartościowy produkt uboczny przemysłu bioetanolowego. Stanowi doskonałe źródło białka i energii dla bydła, trzody chlewnej oraz drobiu. Poznaj jego właściwości i zastosowanie w nowoczesnej hodowli.

Czym jest DDGS kukurydziany?

DDGS to skrót od Dried Distillers Grains with Solubles. Polska nazwa to suszony wywar gorzelniany z substancjami rozpuszczalnymi. Powstaje przy produkcji bioetanolu z ziarna kukurydzy. Jest cennym produktem ubocznym tego procesu. Stanowi alternatywę dla tradycyjnych pasz białkowych. Wyróżnia go wysoka zawartość białka i tłuszczu. Jest chętnie wykorzystywany w żywieniu zwierząt gospodarskich.

Skąd pochodzi DDGS kukurydziany?

DDGS kukurydziany jest produktem ubocznym przemysłu spirytusowego. Powstaje głównie podczas produkcji etanolu lub biopaliw ze skrobi kukurydzianej.

Proces produkcji DDGS

Produkcja bioetanolu z kukurydzy generuje wilgotny wywar. Ziarno kukurydzy przechodzi proces fermentacji. Drożdże produkują alkohol etylowy. Oddziela się etanol od pozostałości zacieru. Pozostałość jest zagęszczana i następnie suszona. Otrzymuje się wtedy suszony wywar kukurydziany DDGS. Proces obejmuje suszenie i peletyzację. Produkt może występować w formie sypkiej, płatków lub pelletu. Parametry jakościowe zależą od technologii produkcji. Wysoka temperatura suszenia może obniżyć wartość pokarmową.

Wartości odżywcze DDGS kukurydzianego

DDGS kukurydziany to bogate źródło składników pokarmowych. Zawiera około 30-40% białka w suchej masie. Białko to charakteryzuje wysoka wartość biologiczna. Ma korzystny skład aminokwasowy. Około 50-55% białka nie ulega rozkładowi w żwaczu. Jest trawione w jelicie cienkim bydła. DDGS zawiera też tłuszcz, zazwyczaj do 13%, a może zawierać nawet do 20%. Jest to głównie olej kukurydziany. Zawiera on kwas linolowy. Produkt dostarcza łatwostrawne włókno. Ma wysoką wartość energetyczną. Jest źródłem witamin z grupy B. Występują tiamina i ryboflawina. Zawiera mikroelementy takie jak żelazo, miedź, cynk, siarka, selen, chrom. Fosfor w DDGS jest dobrze przyswajalny. Fitazy zwiększają jego biodostępność. Zmniejsza to wydalanie fosforu do środowiska.

Ile białka zawiera DDGS kukurydziany?
Zobacz też:  Najnowsze odmiany ziemniaka: innowacje w świecie rolnictwa

DDGS kukurydziany zawiera zazwyczaj od 28% do 36% dobrze strawnego białka w suchej masie. Minimalna zawartość białka wynosi 26%.

Porównanie składu DDGS i kukurydzy:

Składnik Kukurydza (w s.m.) DDGS (w s.m.)
Skrobia 70,6-71,8% 4,7-5,9%
Białko ~9% 30-40%
Tłuszcz ~4% ~10-20%

DDGS ma 2-3 razy wyższy udział składników pokarmowych niż ziarna kukurydzy. Zawartość białka nierozkładalnego w żwaczu wynosi 47-63%.

Zastosowanie DDGS w żywieniu zwierząt

DDGS kukurydziany jest wszechstronnym komponentem paszowym. Stosuje się go w żywieniu różnych gatunków zwierząt. Jest cennym źródłem białka i energii. Pomaga zbilansować dawki pokarmowe. Szczególnie przydatny jest przy niedoborach białka. Może zastępować droższe komponenty. Jest alternatywą dla śruty sojowej czy rzepakowej.

DDGS w żywieniu bydła mlecznego

DDGS jest coraz częściej stosowany u krów mlecznych. Poprawia wydajność mleczną i jakość mleka. Zwiększa zawartość białka w mleku. Korzystny skład aminokwasowy wspiera produkcję. Wysokie stężenie siarki może przeciwdziałać porażeniu poporodowemu. Obecność drożdży poprawia smak paszy. Pomaga utrzymać odpowiednie pH żwacza. Działa profilaktycznie przeciwko kwasicy. Zmniejsza ryzyko problemów metabolicznych. Zalecany udział w dawce dla krów wysokomlecznych to do 20% suchej masy. W badaniach uzyskano wzrost produkcji mleka. Przy 30% zastąpieniu kiszonki wywarem wzrost wynosił 16%. Przy 60% zastąpieniu wzrost sięgał 25%.

„Podawanie suszonego wywaru zbożowego w żywieniu krów mlecznych i opasów pozwala na zmniejszenie udziału w dawce innych pasz białkowych, wzrost wydajności i przyrostów.”

Stosowanie odpowiednich dawek przekłada się na lepsze wyniki. Nadmiar białka z DDGS może powodować biegunki. Może też obniżać jakość mleka.

  • Kontroluj proporcje składników w dawkach żywieniowych.
  • Unikaj preferowania jednego rodzaju paszy kosztem innych.
  • Stosuj DDGS zgodnie z zaleceniami dotyczącymi procentowego udziału.

DDGS w żywieniu trzody chlewnej

DDGS znajduje zastosowanie u trzody chlewnej. Poprawia produkcyjność zwierząt. Fitazy zwiększają przyswajanie fosforu do 90%. Optymalne dawki dla trzody chlewnej wynoszą do 10% suchej masy dawki.

Zobacz też:  Ogórek octopus: tajemniczy i smakowity

DDGS w żywieniu drobiu

Wywar kukurydziany może być częścią diety drobiu. Dostarcza energię i białko dla niosek i brojlerów. Może zastąpić śrutę sojową czy rzepakową. Dla kurcząt rzeźnych udział DDGS to 2-7%. W paszach typu starter nie powinien przekraczać 3%. Dla niosek produkcyjnych może stanowić 4-5%. Zawartość naturalnych karotenoidów wpływa na wybarwienie żółtek jaj.

„Materiał ten po wysuszeniu staje się źródłem energii i białka dla niosek i brojlerów.”

  • Stosując wywar w żywieniu drobiu, pamiętaj o jego niejednorodności.
  • Zapewnij, aby wywary spełniały normy mikrobiologiczne.
  • Używaj wywaru kukurydzianego jako uzupełnienie diety.

Zalety i wady stosowania DDGS

Stosowanie DDGS ma wiele zalet. Jest to niedrogi, rodzimy surowiec. Cena surowca jest relatywnie niska. Korzystnie wpływa to na ekonomię chowu. Jest dostępny przez cały rok. Może być kupowany luzem lub w opakowaniach. Zmniejsza koszty produkcji pasz. Jest alternatywą dla importowanej soi. Ma korzystny skład odżywczy. Poprawia cechy użytkowe zwierząt. Obniża strawność białka w żwaczu bydła. Zmniejsza wydalanie fosforu. Stosowanie DDGS ogranicza emisję amoniaku. Wpływa na zrównoważoną produkcję.

Istnieją jednak pewne wady. Skład DDGS może być zmienny. Zależy od surowca i technologii. Trudności w standaryzacji mogą występować. Produkt jest narażony na skażenie mikotoksynami. Mikotoksyny mogą obniżać odporność zwierząt. Mogą być szkodliwe dla zdrowia. Mogą wzrastać podczas przechowywania. Wymaga warunków niskiej wilgotności do przechowywania. Niska wilgotność zapobiega pleśnieniu.

  • Monitoruj zawartość mikotoksyn w DDGS.
  • Przechowuj wywary w warunkach niskiej wilgotności.
  • Stosuj wysokiej jakości susz dla zapewnienia strawności.
Czy DDGS kukurydziany jest bezpieczny dla zwierząt?

DDGS kukurydziany jest bezpieczny, gdy spełnia normy jakości. Należy monitorować zawartość mikotoksyn, które mogą pojawić się w produkcie.

Dostępność i rynek DDGS w Polsce

Produkcja bioetanolu w Polsce rośnie. Szacuje się ją na 300 tys. ton rocznie. Nowoczesne fabryki, jak ta w Goświnowicach, produkują znaczne ilości DDGS. Firma SAGRO prowadzi sprzedaż DDGS. Oferuje produkt w formie sypkiej luzem. Dostępne są też opakowania BIG-BAG i worki. Firma FHU BIO-AGRO-CHEM również oferuje DDGS kukurydziany. Jakość ich produktu to min. 26% białka. Firma BGW Sp. z o.o. wytwarza DDGS. Produkt jest dostępny w formie sypkiej. Enviengroup oferuje DDGS peletyzowany. Produkt jest produkowany zgodnie z GMP+B2 i HACCP. Dostępność produktu jest całoroczna. Niska cena czyni go atrakcyjnym surowcem.

Zobacz też:  Uprawa papryki ostrej – kompletny przewodnik

Projekt PASZA PRO realizowany przez SGGW i Bioagra S.A. bada DDGS. Projekt finansuje Narodowe Centrum Badań i Rozwoju. Badania dotyczą żywienia tuczników i krów mlecznych. Prace obejmują konserwację wilgotnego wywaru.

Podsumowanie

DDGS kukurydziany stanowi wartościowy komponent paszowy. Jest produktem ubocznym przemysłu bioetanolowego. Charakteryzuje go wysoka zawartość białka i energii. Znajduje szerokie zastosowanie w żywieniu bydła, trzody i drobiu. Może zastępować droższe źródła białka. Wpływa korzystnie na wydajność zwierząt. Ma też pozytywny wpływ na środowisko. Ważne jest monitorowanie jego jakości. Należy kontrolować zawartość mikotoksyn. Mimo potencjalnych wad, jest chętnie wykorzystywany. Jego niska cena i dostępność czynią go atrakcyjnym wyborem dla hodowców.

Zobacz także:

Podobne wpisy

Dodaj komentarz

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *