Bażant Srebrzysty – Hodowla, Wygląd i Wymagania

Bażant srebrzysty to ptak ozdobny ceniony w hodowli. Wyróżnia się pięknym upierzeniem i łagodnym usposobieniem. Dowiedz się więcej o jego pochodzeniu, wyglądzie i potrzebach hodowlanych.

Kim jest Bażant Srebrzysty?

Bażant srebrzysty to duży ptak. Należy do rodziny kurowatych. Jego naukowa nazwa to Lophura nycthemera. Ptak ten pochodzi z Azji. Zamieszkuje góry Mjanmy, Tajlandii i Wietnamu. Spotkasz go również w Laosie i południowych Chinach. Zasiedla także wyspę Hajnan.

Gatunek ten zalicza się do grupy kiśćców. W tej grupie jest ponad 15 podgatunków. Według klasyfikacji Johnsgarda istnieje piętnaście podgatunków. Podgatunki różnią się wyglądem i zasięgiem. Niektóre są zagrożone wyginięciem. Najpopularniejszy jest podgatunek nycthemera. Jest to największy ptak z gatunku Lophura nycthemera.

Kiściec srebrzysty jest ptakiem hodowlanym. W Polsce został stwierdzony, ale nie zalicza się go do awifauny krajowej. Znajduje się w kategorii E w klasyfikacji AERC. Liczebność światowej populacji nie jest dokładnie znana. Gatunek jest szeroko rozprzestrzeniony. Jest pospolity w odpowiednich środowiskach. Lokalnie jednak populacja spada. Główną przyczyną jest niszczenie siedlisk. Wpływają na to również nadmierne polowania. Mimo to, IUCN uznaje go za gatunek najmniejszej troski (LC).

Kiści srebrzyste fascynowały ludzi od starożytności; symbolem w sztuce i legendach Chin, uosabiając mitycznego białego feniksa.

Jak wygląda Bażant Srebrzysty?

Bażanty mają szczególny i niezapomniany wygląd. Bażant srebrny uderza swoim pięknem. Wygląda jak posrebrzona stalówka. Samce łatwo rozpoznać po ich jasnym upierzeniu. Mają też długi ogon. Samiec ma charakterystyczny kolor piór. Czarne włosy mają metaliczny połysk. Na głowie jest mnóstwo jaskrawo czerwonych witków. Posiada czerwoną maskę i zausznice. Oczy są pomarańczowe. Dziób jest biały lub w kolorze kości słoniowej. Samiec ma długi, czarny czub na głowie. Podbródek i gardło są czarno zabarwione. Brzuch jest niebiesko-czarny. Białe upierzenie ma czarne prążki. Ogony mogą osiągać znaczne długości. Samce zmieniają wielkość i kolor przydatków w sezonie lęgowym. Puchną i stają się czerwone.

Pierwszoroczne samce wyglądają inaczej. Często mają czarne plamki na piersiach. Reszta ciała jest brązowa. Występują szarawe prążki. Niedojrzałe kiści przypominają samice. Mają jednak jaśniejsze upierzenie. Samice są bure. Ich upierzenie jest oliwkowo-brązowe. Są mniejsze od samców. Mają bledsze czerwone witki na twarzy. Samice mają szary kolor ciała. Występują brązowe i czarne kropki. Długość ciała samca wynosi 120–125 cm. Długość ogona samca to 60–75 cm. Długość ciała samiczki to 70–71 cm. Ogon samiczki ma 24–32 cm.

Długość ciała bażanta zwyczajnego to 60 do 80 cm. Rozpiętość skrzydeł wynosi 68-80 cm. Waga bażanta zwyczajnego to 1-1,5 kg. Samice bażanta zwyczajnego są mniejsze. Mają szarobeżowe upierzenie. Występują ciemniejsze plamki. Bażanty w Europie to często mieszanka podgatunków. Różnią się tonem upierzenia. Samce mogą mieć białą obrożę. Dorosły bażant waży od 1 do 2 kg.

Naturalne Środowisko i Występowanie

Bażant srebrzysty pochodzi z Azji Południowo-Wschodniej. Występował w Chinach, Wietnamie, Birmie i Tajlandii. W warunkach naturalnych zasiedla tereny południowo-wschodnich Chin. Naturalne środowisko to trawiaste niziny. Występuje tam bambus. Zasiedla również wiecznie zielone lasy. Spotkasz go w lasach liściastych. Występuje w wilgotnych terenach. Preferuje gęste zarośla nadrzeczne. Znajduje się na skrajach pól i drzewostanów.

Bażant zwyczajny pochodzi z Azji. Został aklimatyzowany w Europie. Wprowadzono go do Ameryki Północnej. Spotkasz go w Japonii i na Hawajach. Wprowadzono go także do Nowej Zelandii. Gatunek został sztucznie wprowadzony do środowiska naturalnego. W Polsce liczny. Głównie tam, gdzie jest opieka myśliwych. Na środkowym pasie rzadko spotyka się bażanty. W Rosji najczęściej występują na Zakaukaziu. Spotkasz je na Północnym Kaukazie. Pierwsze farmy bażantów w Rosji pojawiły się na początku XIX wieku. Były w pobliżu Moskwy i Petersburga.

Lokalnie populacja spada. Główną przyczyną jest niszczenie siedlisk. Wpływają na to nadmierne polowania.

Hodowla Bażanta Srebrzystego

Bażant srebrny najlepiej nadaje się do hodowli. Jest dobrym wyborem dla początkującego hodowcy drobiu. Osobniki tej rasy rosną szybciej. Obniżają koszty utrzymania. Bażanty srebrne dobrze przystosowują się do szerokiego zakresu warunków pogodowych. W opinii hodowców są piękne. Są łatwe w opiece. Są odporne na choroby.

Bażanty wymagają dużej przestrzeni. Woliera powinna mieć co najmniej 1,5 m² na ptaka. Dla dorosłych potrzeba co najmniej 5 m² na ptaka. Preferują przestronne wybiegi. Powinny być zadrzewione. Bażanty mogą być trzymane w klatkach lub wolierach. Dobrze przystosowały się do klimatu. Są odporne na choroby i mróz. W warunkach aklimatyzacji potrzebują schronienia na noc. Może to być buda lub boks. Teren powinien mieć pagórki, drzewa i skały. Woliery powinny mieć dach. Zaleca się nylonową siatkę. Podłogę można zraszać piaskiem.

Ptaki są bardzo ciekawe. Szybko rosną. Potrafią latać już po kilku dniach. Bażanty srebrzyste nie lubią towarzystwa innych gatunków. Należy zapewnić odgrodzone miejsce. Powinno tam być woda i pokarm. Wymagają odgrodzenia od innych gatunków. Nie lubią towarzystwa. Samce bywają agresywne. W woliery warto stosować zabezpieczenia. Ptaki mogą być agresywne wobec opiekunów. Bywają agresywne wobec innych zwierząt.

Bażanty nie boją się mrozu. Można je trzymać przez cały rok. Mogą wytrzymać mrozy do -30°C. Dotyczy to bażantów srebrnych. Dobrze znoszą silne wiatry. Są odporne na niskie temperatury. W zimnych dniach konieczne jest ogrzewanie pomieszczeń. Zimą potrzebują dodatkowego oświetlenia. Wydłuża to dzień świetlny do 14 godzin. Zimą zwiększ ilość paszy. Dodaj witaminy. Warunki zimowe nie wymagają izolacji. Konieczne jest zapewnienie pożywienia energetycznego. Na przykład kukurydzy. Potrzebują cienia w upalne dni.

Rodzina bażantów to zazwyczaj 3 samice i 1 kogut. Każdy ptak powinien mieć własną wolierę. Gęstość sadzenia w sezonie lęgowym wynosi 1-3 osobników na 1 m². Samiec i 2-3 samice tworzą rodzinę. Więcej samic zmniejsza produkcję jaj. Trzymaj tylko jednego koguta na wybiegu w okresie lęgowym. Hoduj bażanty w osobnych wolierach. Pomaga to unikać walk. Metody zapobiegania walkom to okulary i przestrzeń.

• Warto zapewnić dużą ptaszarnie.
• Należy odgrodzić bażanty od innych gatunków.
• Warto stosować zabezpieczenia w wolierach.
• Samce bywają agresywne.
• Należy zapewnić cień w upalne dni.
• Przed rozpoczęciem hodowli oceń wielkość podwórka.
• Sprawdź dostępne miejsce.
• Zapewnij odpowiednie warunki hodowli.
• Potrzebne są przestronne zagrody.
• Zapewnij naturalne schronienia.
• Przygotuj kąpieliska.
• Zwiększaj liczebność ptaków stopniowo.
• Unikaj stresu ptaków.
• Minimalizuj nagłe dźwięki i ruchy.
• Podłączaj oświetlenie zimą.

Rozród i Lęgi

Bażanty osiągają dojrzałość płciową w drugim roku życia. Okres rozrodczy zaczyna się pod koniec lutego. Kończy się w maju. Ptaki zaczynają składać jaja nawet przy śniegu. Główną przyczyną braku rozrodu jest zbyt mała woliera. Wpływa na to również zbyt duża liczba samic. Podczas rozrodu potrzebny jest odpowiedni stosunek płci. Zaleca się dwie do trzech samic na samca. Więcej samic zmniejsza produkcję jaj.

Samice składają od 6 do 15 jaj w miocie. W gnieździe bażanta zwyczajnego jest od 8 do 12 jaj. Samice bażanta zwyczajnego kładą od 6 do 12 jaj. Samice bażanta składają około 50 jaj w okresie lęgowym. Diamentowy bażant może złożyć około 30 jaj w sezonie. Bażant złocisty składa około 25 jaj. Bażant polowy może złożyć do 60 jaj w 3 miesiące. Jaja ważą około 30 gramów.

Inkubacja jaj trwa 26-27 dni. Jajka bażanta zwyczajnego inkubują się przez 24-25 dni. Czas wysiadywania bażanta zwyczajnego to 24 dni. Okres inkubacji bażantów to 24-25 dni. Czas wyklucia się srebrnej lofurii to 30-32 dni. Młode wykluwają się po 22-27 dniach.

Samice troskliwie opiekują się potomstwem. Samce wspierają wychowanie piskląt. Ptaki są bardzo ciekawe. Szybko rosną. Potrafią latać już po kilku dniach. W hodowli bażantów wymagany jest inkubator. Używaj inkubatorów do rozrodu. Jest to ważne zwłaszcza w domu. Regularnie zbieraj jaja. Przechowuj je w inkubatorze lub pod kurą.

• Warto pozwolić samicom wysiedzieć jaja.
• Pozwól im opiekować się potomstwem.
• Używaj inkubatorów do rozrodu.
• Regularnie zbieraj jaja.
• Przechowuj jaja w inkubatorze lub pod kurą.

Żywienie Bażantów

Bażant to ptak należący do rodziny kurowatych. Jego dieta jest zróżnicowana. Bażanty żyjące na wolności jedzą mieszanki ziaren. Głównie pszenicę, kukurydzę, owies. Na podmokłych terenach szukają roślin liściastych. Jedzą kłącza, bulwy, korzenie. Żerują w glebie. Szukają owadów, chrząszczy, dżdżownic. Zjadają ślimaki i pajęczaki. Chętnie jedzą owoce. Głównie jabłka, gruszki, śliwki. Spożywają warzywa. Na przykład ziemniaki, buraki, marchew, pietruszkę. Jedzą brukiew, kapustę, bulwy topinamburu. Mięso nie jest elementem ich naturalnej diety. Hodowcy czasami podają chude mięso. Ma to zwiększyć poziom białka. Bażanty nie posiadają woreczka żółciowego. Wpływa to na ich dietę i trawienie.

Dieta bażantów hodowlanych składa się z ziaren. Zawiera również rośliny. Podaje się drobne bezkręgowce. Czasami mięso i ryby. Ważne są warzywa, owoce i jagody. Bażanty potrzebują żwiru. Potrzebują też kredy i muszli. Stosuje się specjalne karmniki i poidła. Przy żywieniu dorosłych bażantów stosuje się mieszanki. Zawierają pszenicę, jęczmień, kukurydzę. Dodaje się słonecznik, rzepak, len i konopie. Pasze oleiste mogą stanowić 5-7% dawki. Dorosłe bażanty zjadają 70-80 g paszy dziennie. Dotyczy to okresu jesieni i zimy. Bażanty zjadają 100 g karmy dziennie.

W diecie młodych bażantów dominują gotowane jajka. W pierwszych tygodniach życia są kluczowe. Dodaje się rozdrobnione skorupki. Podaje się kaszę kukurydzianą. Ważne są płatki owsiane. Podaje się mniszek lekarski i twaróg. W diecie są liście warzyw i lucerna. Dieta piskląt poniżej 2 miesięcy zawiera dużo białka. Powinno być do 26% białka. Bażanty odchowane na wysokobiałkowych dietach lepiej rosną. Wykazują wyższy przyrost masy ciała. Dieta wysokobiałkowa zwiększa spożycie paszy. W badaniach wykazano, że bażanty wymagają pasz wysokoenergetycznych.

Wyniki badań pokazują, że bażanty mają podobną strawność do kur. Dotyczy to ptaków rosnących i dorosłych. Średnia masa bażanta w 8 tygodniu życia to 526 g. Zużycie paszy na 1 kg masy ciała to 2,94 kg. Całkowite spożycie paszy w 14-15 tygodniu odchowu wynosi od 3,1 kg do 4,4 kg. W okresie 8 tygodni odchowu obniżenie poziomu białka nie zmieniło wyników. Dodatek L-lizyny również nie wpłynął na wyniki.

Unikaj podawania bażantom soli. Nie podawaj słodyczy. Chleb i słone przekąski są niewskazane. Zawsze dostosuj dietę do wieku ptaków. Zależy ona również od przeznaczenia hodowli. Inna dieta jest dla hodowli mięsa. Inna dla innych celów.

• Stosuj mieszanki paszowe dla piskląt.
• Powinny zawierać do 26% białka.
• Dotyczy to piskląt poniżej 2 miesięcy.
• Wprowadź witaminy do diety bażantów.
• Dodaj olej rybny.
• Zwiększ ilość warzyw i ziół latem.
• Dodaj cukier do zbóż zimą.
• Poprawia to odporność.
• Uzupełniaj dietę o białko zwierzęce.
• Dodaj żwir.
• Regularnie myj poidła.
• Dbaj o higienę.

Zdrowie i Choroby

Bażanty są odporne na choroby. Dobrze znoszą mróz. Ptaki mogą chorować. Choroby bażanta dzielą się na 3 grupy. Są to choroby zakaźne. Występują choroby niezakaźne. Są też choroby inwazyjne. Na przykład zakażenie toczniem. Monitoruj ptaki pod kątem chorób. Stosuj odpowiednie środki. Chronią przed pasożytami i chorobami. Regularnie myj poidła. Dbaj o higienę woliery. Używaj roztworów przeciwwirusowych. Wymienia się Lugol, Neuwen, penicylinę, erytromycynę. Stosuje się metody leczenia chorób inwazyjnych. Dotyczą one również chorób zakaźnych. Użycie fungicydów i środków owadobójczych jest potrzebne. Zapewnienie odpowiedniej przestrzeni i separacji rodzin pomaga zapobiegać chorobom i stresowi. Bażanty srebrne są w opinii hodowców odporne na choroby.

• Monitoruj ptaki pod kątem chorób.
• Stosuj odpowiednie środki przeciw pasożytom.
• Stosuj środki przeciw chorobom.
• Regularnie myj poidła.
• Dbaj o higienę.

Czy hodowla bażantów się opłaca?

Bażanty są piękne i dekoracyjne. Głównym celem hodowli jest pozyskiwanie mięsa i jaj. Bażanty są dzikimi ptakami łownymi. Ich mięso jest cenione. Mięso bażanta myśliwskiego zawiera mało cholesterolu. Czyni je zdrowym wyborem. Mięso bażantów jest suche i twarde. Wymaga specjalnego przygotowania do spożycia. Dotyczy to restauracji. Valeria Lyutova nie radzi hodować bażantów na mięso do restauracji. Uważa, że mięso jest suche i twarde.

Hodowla bażantów jako biznes jest nieopłacalna. Dotyczy to małych warunków. Przyczyną jest długi okres rozrodczości. Wpływają na to wysokie koszty. Hodowla na skalę przemysłową wymaga dużych inwestycji. Konieczna jest formalizacja działalności. Próby hodowli na polowania są mniej opłacalne. Dotyczy to również hodowli dla ogrodów zoologicznych. Mogą mieć sens jako hobby. Branża hodująca bażanty zyskuje na popularności. Zapotrzebowanie na bażanty i organizację polowań nabiera tempa. Hodowla w domu może być hobby. Istnieje możliwość zwrotu kosztów. Można sprzedawać jaja i ptaki. Hodowla ma ograniczoną opłacalność na rynku komercyjnym. Większy potencjał jest w niszach. Na przykład ogrody zoologiczne. Również usługi związane z polowaniami. Daria Berezina próbowała hodować bażanty w domu. Wykluły się tylko 2 z 10 jaj. Jeden bażant zdechł.

Bażanty srebrne są dostępne w średnim przedziale cenowym. Cena na OLX wynosi od 80 do 140 zł. Koszt utrzymania 1 ptaka rocznie to około 36 kg karmy. Szacowany koszt to 400 rubli. Cena sprzedaży żywego ptaka to około 600 rubli. Cena mięsa to 700 rubli. Zysk netto z hodowli to około 300 rubli na ptaka. Rentowność wynosi 45-55%. Zwrot inwestycji to 6-12 miesięcy. Te statystyki dotyczą ogólnej hodowli bażantów. Mogą się różnić w zależności od rasy.

Bażanty to bardzo ciekawe i piękne ptaki, które powinny być trzymane choćby tylko w celach dekoracyjnych.

Branża hodująca bażanty zyskuje na popularności.

Porównanie kosztów i zysków z hodowli bażanta (szacunkowe dane)

Popularne Rasy Bażantów w Hodowli

Istnieje wiele ras i odmian bażantów. Najpopularniejsze w hodowli są 3 rasy. To Bażant Diamentowy, Bażant Srebrny i Bażant Złoty. Bażant srebrny najlepiej nadaje się dla początkujących. Osobniki tej rasy rosną szybciej. Bażanty srebrne dobrze przystosowują się do warunków. Są odporne na mróz.

Bażant złocisty ma charakter ozdobny. Jest mało przydatny dla gospodarki. Waży do 1,3 kg. Ma złoty grzebień. Brzuch jest bordowy. Bażant diamentowy ma jasne upierzenie. Jest bardzo kolorowe. Waży od 0,9 kg do 1,3 kg. Może złożyć około 30 jaj w sezonie. Bażant pospolity przypomina kurczaka. Ma dłuższy ogon. Waży około 1,1 kg. Bażant myśliwski jest sztucznie hodowany. Jest mieszańcem bażanta kaukaskiego. Mięso bażanta myśliwskiego zawiera mało cholesterolu. Big Argus przypomina pawia. Jest wyższy i masywniejszy. Na przestrzeni lat wyhodowano wiele podgatunków. Czystorasowe są rzadkie w Polsce. Powodem jest krzyżowanie.

Opinie Hodowców o Bażantach Srebrzystych

Bażanty srebrne cieszą się pozytywnymi opiniami. Według hodowców są piękne. Są łatwe w opiece. Są odporne na choroby. Jeden z hodowców mówi, że bażanty srebrne to prawdziwa ozdoba jego hodowli. Ich srebrzyste pióra są niesamowite. Szczególnie kiedy samce prezentują się w pełnej krasie. Inny hodowca hoduje je od kilku lat. Zawsze zachwyca go ich spokojny charakter. Wielu uważa, że są doskonałym wyborem dla początkujących. Nie są zbyt wymagające. Ich piękno jest naprawdę zachwycające. Jeden z rozmówców ma kilka par i jest z nich bardzo zadowolony. Inny twierdzi, że to jego ulubione ptaki. Ich upierzenie jest spektakularne. Samice są świetnymi matkami. Jako hodowca bażantów poleca bażanty srebrne. Podkreśla ich niezwykłe pióra. Zwraca uwagę na łagodny temperament. Niektórzy wskazują, że wymagają trochę więcej uwagi podczas lęgów. Ogólnie są łatwe w utrzymaniu. Inny hodowca ma je od kilku lat. Może powiedzieć, że są doskonałym wyborem dla każdego. Wielu powtarza, że są niesamowicie piękne. Zwłaszcza samce z długimi ogonami. Ich opieka nie jest zbyt skomplikowana. Ich spokojny charakter ułatwia zarządzanie hodowlą.

Bażanty srebrne to prawdziwa ozdoba mojej hodowli. Ich srebrzyste pióra są niesamowite, szczególnie kiedy samce prezentują się w pełnej krasie. – Opinia hodowcy

Hoduję bażanty srebrne od kilku lat i zawsze zachwycają mnie ich spokojny charakter. – Opinia hodowcy

Bażanty srebrne to doskonały wybór dla początkujących hodowców. Nie są zbyt wymagające, a ich piękno jest naprawdę zachwycające. – Opinia hodowcy

Częstotliwość pozytywnych opinii hodowców o bażantach srebrzystych

Podsumowanie

Bażant srebrzysty to fascynujący ptak. Pochodzi z Azji Południowo-Wschodniej. Wyróżnia się pięknym upierzeniem. Jest ceniony w hodowli. Jest stosunkowo łatwy w utrzymaniu. To dobry wybór dla początkujących hodowców. Wymaga odpowiedniej przestrzeni. Potrzebuje specyficznej diety. Jest odporny na niskie temperatury. Samce mogą być agresywne. Hodowla może być hobby. Może też przynosić dochody. Szczególnie w niszach rynkowych. Na przykład sprzedaż do ogrodów zoologicznych. Również na potrzeby polowań. Rozród wymaga uwagi. Samice składają od 6 do 15 jaj. Inkubacja trwa około 25 dni. Pamiętaj o zapewnieniu schronienia. Ważna jest odpowiednia dieta. Bażanty to ozdoba każdej woliery.

Zobacz także:

• Uprawa i Zbiór Warzyw i Owoców w Ogrodzie
• Kaczki rouen: urok i ciekawostki
• Gęś Toulouse: Charakterystyka, Hodowla i Pielęgnacja
• Piegża – Mały Ptak o Wielkiej Wędrówce
• Rasy kaczek: Przewodnik po hodowli na mięso, jaja i dla ozdoby