Gęsi kubańskie to popularna rasa drobiu. Cenione są za wysoką produkcję jaj. Wyróżniają się też odpornością na warunki. Sprawdź, jak je hodować.
Historia rasy gęsi kubańskich
Rasa gęsi Kubań powstała w połowie XX wieku. Wyhodowano ją w Kubańskim Instytucie Rolniczym. Naukowcy chcieli uzyskać ptaki o wysokiej nieśności.
Pierwsze próby krzyżowania nie były udane. Skrzyżowano rasy Gorkiego z chińską. Efektem był ptak o dzikim kolorze gęsi. Druga próba dała lepsze rezultaty. Skrzyżowano rasy Gorkovsky, Emdemsky i Vishtines. Uzyskano białą gęś o pożądanych cechach.
Gęś kubańska pochodzi od gęsi łabędzionosej (suchonosej). Udomowiono ją około roku 1000. Rasa wywodzi się z terenów od Uralu do Japonii.
Do Polski sprowadzono ją w 1977 roku. Ptaki przywieziono z fermy zarodowej w Krasnodarze. Rasa rozpowszechniła się w Polsce od lat 70. XX wieku. Obecnie utrzymuje się ją w Instytucie Zootechniki PIB. Znajduje się tam w Stacji Zasobów Genetycznych Drobiu Wodnego w Dworzyskach.
Charakterystyka wyglądu gęsi kubańskich
Gęsi kubańskie to ptaki średniej wielkości. Mają jajowate ciało. Klatka piersiowa jest lekko uniesiona i zaokrąglona. Szyja jest długa i cienka. Głowa jest duża i długa. Charakteryzuje ją garb nad dziobem. Dziób jest cienki i czarny. Oczy są owalne i ciemnobrązowe.
Występują dwie główne odmiany kolorystyczne. Są to gęsi szare i białe. Szara wersja jest bardziej popularna. Ma też wyższe parametry nieśności. Upierzenie szarej gęsi jest szaro-brązowe. Na zadzie występuje białe upierzenie. Przez tył głowy i szyję biegnie ciemna pręga. Ułożenie piór przypomina rybią łuskę. Nogi są średniej wielkości. Mają kolor ciemno-czerwony lub czarny. Występują też srokate osobniki. Są wynikiem mutacji lub krzyżowania populacji.
Charakterystyczną cechą rasy jest sakiewka na podgardlu. Portfele są słabo wyrażone. Ogon jest krótki. Głos gęsi kubańskiej jest trąbiący.
Gęś kubańska jest odmianą gęsi domowej (grubonosej). Jest nieco mniejsza od gęsi suwalskiej.
Jak odróżnić gęś kubańską od innych ras?
Gęś kubańską rozpoznasz po guzie na dziobie. Ma też charakterystyczną sakiewkę na podgardlu. Długą, cienką szyję i jajowate ciało. Występuje w wersji szarej lub białej.
Produktywność i wykorzystanie rasy
Główną zaletą gęsi kubańskich jest ich nieśność. Rasa ta należy do grupy lekkich gęsi jajowych. Rekordowe osobniki znoszą do 100 jaj rocznie. Średnia produkcja jaj od jednej samicy to 75-90 sztuk. Jaja ważą 140-150 gramów. Mają białą lub jasnomleczną skorupę. Skorupa jest mocna i gruba.
Okres składania jaj zaczyna się wcześnie. Gęsi zaczynają nieść się w wieku 7-9 miesięcy. Wysoką produkcję jaj utrzymują do 4 lat. Później nieśność spada. Sezon składania jaj trwa od wczesnej wiosny do późnej jesieni. Dla optymalnej produkcji jaj warto trzymać gęsi do 1 roku.
Gęsi kubańskie są hodowane głównie dla jaj. Nie są zalecane do produkcji mięsa na skalę przemysłową. Jednak ich mięso ma doskonały smak. Tłuszcz zawiera mało cholesterolu. Pisklęta osiągają wagę 3 kg po 2 miesiącach. Po 6 miesiącach ważą 5-6 kg. Dorosły samiec waży około 6 kg. Samica waży do 5 kg. Osobniki mogą osiągać wagę 6-8 kg.
Pisklęta do uboju osiągają porównywalną wagę do 3-miesięcznych ptaków w wieku 2 miesięcy. Gęsi są wartościowe do jajek. Nadają się też dobrze do pieczenia.
Rasa dostarcza też innych cennych produktów. Puch i pierze są wysokiej jakości. Używa się ich do produkcji poduszek. Wątróbka gęsia służy do wykwintnych pasztetów.
Spójrz na statystyki produkcyjności:
| Cecha | Wartość |
|---|---|
| Produkcja jaj rocznie | Do 80-100 sztuk |
| Waga jaja | 140-150 g |
| Wiek rozpoczęcia nieśności | 7-9 miesięcy |
| Waga po 2 miesiącach | 3 kg |
| Waga dorosłego samca | Do 6-8 kg |
| Waga dorosłej samicy | Do 5-8 kg |
Jak długo gęś kubańska zachowuje wysoką nieśność?
Gęś kubańska może składać dużo jaj do 4 lat. Po tym okresie produkcja zazwyczaj spada. Najlepszą nieśność obserwuje się do 1 roku życia.
Hodowla i pielęgnacja gęsi kubańskich
Gęsi kubańskie są mało wymagające w hodowli. Dobrze przystosowują się do krajowych warunków. Są odporne na warunki atmosferyczne. Wymagają jednak odpowiednich pomieszczeń zimą. Kurnik powinien być ciepły, suchy i dobrze wentylowany. Ważne jest, aby nie było w nim pęknięć ani przeciągów. Regularna zmiana ściółki zapobiega chorobom. Jako ściółki używa się słomy, trocin, wiórów, torfu lub piasku latem.
Dieta gęsi powinna być zróżnicowana. Latem podstawą są zielone uprawy z pastwisk. Gęsi można utrzymywać na pastwiskach. Jedzą też odpady warzywne. W diecie powinny znaleźć się zboża i kiszonki. Ważne są też mikroelementy i witaminy. Dziennie jedna gęś potrzebuje co najmniej 2 kg pożywienia. Dodaje się piasek i muszle dla lepszego trawienia.
Ptaki potrzebują stałego dostępu do świeżej wody. Piją dużo, szczególnie w upały. Pisklęta nie potrzebują basenu. Dostęp do wody dla nich może być ograniczony.
Gęsi muszą mieć zapewnioną przestrzeń. Powierzchnia dla piskląt 1-2 miesięcznych to 1 m² na ptaka. Dla ptaków 3-5 miesięcznych potrzeba 5 m² na ptaka. Starsze gęsi (powyżej 6 miesięcy) potrzebują do 15 m² na ptaka. W kurniku na jedną gęś przypada około 1 m². Warto zbudować kojec na noc. Może być z siatką i pokryciem dachowym.
Gęsi kubańskie nie mają silnego instynktu lęgowego. Wylęgowość piskląt w inkubatorze jest wysoka (75-85%). Hodowla piskląt często odbywa się w inkubatorze. Temperatura początkowa inkubacji to 30°C. Pisklęta karmi się paszą startową z jajkiem. Po kilku tygodniach dodaje się trawę do diety. Młode i dorosłe ptaki muszą chodzić na spacery w ciepłe dni.
Unikaj mieszania dorosłych ptaków z młodymi. Może to prowadzić do konfliktów.
W stadzie dopuszczalnych jest kilka samców. Gęsi prowadzą stadny tryb życia. Są towarzyskie i przyjazne. Dobrze dogadują się z innymi ptakami w kurniku. Są nieagresywne i spokojne.
Ważna jest higiena w pomieszczeniach. Regularnie sprzątaj kurnik. Dezynfekuj pomieszczenia. Utrzymuj suche i czyste ściółki. Wymieniaj je co tydzień. Zapewnij odpowiednie warunki termiczne i wentylację. Chron ptaki przed wilgocią i przeciągami. Obserwuj ptaki. Szybko reaguj na objawy chorób.
Czy gęsi kubańskie potrzebują zbiornika wodnego?
Dorosłe gęsi korzystają ze zbiorników wodnych. Dla piskląt nie jest to konieczne. Ważne jest, aby zawsze miały dostęp do wody pitnej.
Zalety i wady rasy
Gęsi kubańskie mają wiele zalet. Ich główną zaletą jest wysoka nieśność. Mogą znieść do 100 jaj rocznie. Są odporne na warunki atmosferyczne. Dobrze znoszą mróz. Rasa jest mało wymagająca pod względem paszy. Ptaki są towarzyskie i przyjazne. Są łatwe w utrzymaniu. Odporność na warunki jest wysoka. Rasa jest przyjazna. Gęsi Ku cechują się dużymi wartościami cech użytkowych. Dotyczy to szczególnie cech reprodukcyjnych.
Jedną z wad jest brak silnego instynktu lęgowego. Gęsi składają jaja z okrzykiem. Nie wszystkie gęsi będą wysiadywać jaja.
Gęsi kubańskie nie mają instynktu lęgowego. Ale nawet nie przyszło mi do głowy, że matki, jeśli mogę tak powiedzieć, traktują proces składania jaj jako osobistą zniewagę.
Ta cecha może być wadą lub zaletą. Zależy od preferencji hodowcy. Dla produkcji przemysłowej brak instynktu lęgowego jest zaletą. Umożliwia wylęg w inkubatorach.
Rasa jest stosunkowo płochliwa. Spłoszona gęś może porzucić gniazdo podczas wysiadywania. Nie jest to rasa zalecana do produkcji mięsa na dużą skalę. Pisklęta do uboju osiągają wagę 3,5 kg w wieku 3 miesięcy. Waga dorosłych ptaków jest średnia.
Oto podsumowanie kluczowych cech:
- Wysoka produkcja jaj (do 100 rocznie).
- Odporność na warunki i mróz.
- Małe wymagania żywieniowe.
- Przyjazny i spokojny charakter.
- Łatwość utrzymania.
- Brak silnego instynktu lęgowego.
- Stosunkowa płochliwość.
- Średnia przydatność do produkcji mięsnej na skalę przemysłową.
Populacja i rozpowszechnienie
Rasa gęsi Kubań jest bardzo popularna. Występuje w wielu regionach. Hoduje się ją w regionie Wołgi. Jest popularna w Kirgistanie i Mołdawii. Spotkasz ją także na Ukrainie. W Polsce rozpowszechniła się od lat 70. XX wieku.
Populacja tej rasy znacząco wzrosła. W 1974 roku było 20,5 tysiąca ptaków. Obecnie populacja liczy 285 tysięcy sztuk. Liczebność w Instytucie Zootechniki PIB wynosi około 373 sztuki. W tym 296 samic i 77 samców. Rasa nadaje się do chowu w dużych i małych stadach.
Populacja gęsi kubańskich stale rośnie. To świadczy o ich popularności. Średnia masa ciała 12-tyg. gęsiorów wynosi 4000 – 4300 g. Gęsi w tym wieku ważą 3500 – 3700 g. Nieśność w warunkach Instytutu to 47 – 64 jaj.
Gdzie najczęściej hoduje się gęsi kubańskie?
Gęsi kubańskie są popularne w Rosji (region Wołgi, Nizina Kubańska), na Ukrainie, w Mołdawii i Kirgistanie. W Polsce są utrzymywane w Instytucie Zootechniki PIB.
Podsumowanie
Gęś kubańska to cenna rasa drobiu. Jest idealna dla hodowców stawiających na produkcję jaj. Ptaki są odporne i łatwe w utrzymaniu. Ich przyjazny charakter ułatwia hodowlę. Nieśność jest wysoka, do 100 jaj rocznie. Wymagają jednak odpowiednich warunków zimą. Ważna jest też zbilansowana dieta. Brak instynktu lęgowego wymaga inkubacji jaj. Rasa nadaje się dla początkujących hodowców. Możliwe jest krzyżowanie z innymi odmianami.
Gęś kubańska – polecana dla początkujących hodowców!
Przy odpowiedniej pielęgnacji mogą przynieść wysokie zyski. Rasa jest najbardziej udanym wyborem dla hodowli o wysokiej produkcji jaj.
Zobacz także:
Dodaj komentarz