Króliki nowozelandzkie to jedna z najbardziej znanych ras na świecie. Są cenione za szybki wzrost i wysoką wydajność mięsną. Dowiedz się, jak prawidłowo hodować te popularne zwierzęta.
Historia i pochodzenie rasy nowozelandzkiej
Króliki nowozelandzkie mają ciekawą historię. Nie pochodzą z Nowej Zelandii. Pojawiły się w Ameryce w 1910 roku. Przypuszczalnie powstały ze skrzyżowania belgijskich zajęcy. Użyto też srebrnych królików do uzyskania nowej rasy. Pierwszy królik nowozelandzki uzyskano w 1910 roku w USA.
Charakterystyka i cechy królików nowozelandzkich
Króliki nowozelandzkie wyróżniają się budową ciała. Mają mocny, mięsisty grzbiet. Ich nogi są dobrze rozwinięte. Szyja tych królików jest krótka. Uszy osiągają długość do 12 cm. Średnia wysokość zwierzęcia wynosi 48 cm. Dorosłe króliki ważą do 5 kg. Samce mają około 46 cm długości. Samice są nieco większe, mają prawie 50 cm. Króliki nowozelandzkie są spokojne. Posiadają wysoką płodność.
| Cecha | Wartość |
|---|---|
| Waga dorosłych białych królików | do 5 kg |
| Długość ciała białego królika | 46-50 cm |
| Waga dorosłych czerwonych królików | prawie 5 kg |
| Długość ciała czerwonego królika | 47-49 cm |
| Wielkość uszu | do 12 cm |
Odmiany rasy nowozelandzkiej
Rasa nowozelandzka występuje w kilku odmianach kolorystycznych. Przedstawiciele różnią się kolorem futra i oczu. Kolory odmian to biały, czerwony, czarny.
Królik nowozelandzki biały
Nowozelandzkie białe króliki są bardzo popularne. Ich sierść jest miękka i biała. Nie ma w niej domieszek innych kolorów. Dolna warstwa futra ma srebrzysty odcień. Oczy tych królików są czerwone. To cecha charakterystyczna albinosów. Zęby mają śnieżnobiały kolor. Dorosłe białe króliki ważą do 5 kg. Radzą sobie lepiej w hodowli niż odmiana czerwona.
Królik nowozelandzki czerwony
Czerwone króliki nowozelandzkie mają gęste futro. Jego barwa waha się od bursztynowego do złocistoczerwonego. Mają ciemne oczy, często brązowe. Uszy mają długość zbliżoną do długości głowy. Dorosłe czerwone króliki ważą prawie 5 kg. Mogą być rude. Są łagodne i towarzyskie. Łatwo je tresować.
Opieka i warunki utrzymania
Właściwa opieka jest kluczowa dla zdrowia królików. Zapewnij im odpowiednie warunki życia. Króliki wymagają odpowiedniej przestrzeni. Klatka powinna być przestronna. Minimalna powierzchnia dla jednej króliczej matki to 2 m³. Dla 8 królików tucznych potrzebujesz również 2 m³. Klatka powinna mieć siatkowe dno. Zapewnij karmnik i poidło.
Utrzymuj optymalną temperaturę. W królikarni powinno być około 18°C. Minimalna temperatura to 10°C. Maksymalna temperatura nie może przekraczać 25°C. Unikaj wahań temperatury większych niż 6°C. Zabezpiecz klatki przed słońcem. Chroń zwierzęta przed przeciągami. Unikaj hałasu w pobliżu klatek.
Regularna higiena jest bardzo ważna. Klatka powinna być zawsze czysta. Systemy dezynfekcji komórek pomagają utrzymać czystość. Regularnie czesz i szczotkuj futro. Podatne na nadmierny wzrost zębów. Wymagana jest regularna kontrola u weterynarza. Przycinaj pazury królika przed okrolem.
Czy można wziąć króliki do ręki?
Unikaj nadmiernego dotykania noworodków. Matka może je porzucić. Zazwyczaj dorosły królik nie lubi być brany na ręce. Nie można go podnosić za uszy. Nie bierz go też za łapy.
Żywienie królików nowozelandzkich
Dieta królików nowozelandzkich musi być zbilansowana. Głównym pokarmem jest siano. Zapewnij stały dostęp do siana. Stosuj mieszanki paszowe. Podawaj suchą trawę i gałęzie. Dieta obejmuje granulaty i ziarno. Warzywa korzeniowe są dobrym uzupełnieniem. Podawaj pasze soczyste i objętościowe. Zielonki są ważne. Warzywa i owoce podawaj w małych ilościach.
Niektóre produkty są szkodliwe. Nie należy podawać sałaty. Unikaj kapusty i liści pomidora. Nie podawaj pasternaku. Mogą wywołać biegunkę. Nie przekarmiaj królików. Zapobiegniesz otyłości. Zapewnij czystą wodę. Woda powinna mieć temperaturę około 16°C. Poidła smoczkowe ułatwiają dostęp do wody.
- Podawaj właściwe jedzenie i wodę.
- Głównym pokarmem są mieszanki paszowe i sucha trawa.
- Nie należy podawać sałaty, kapusty, liści pomidora.
- Woda powinna być czysta, w temp. około 16°C.
Hodowla i rozmnażanie
Króliki nowozelandzkie szybko osiągają dojrzałość płciową. Samice osiągają dojrzałość w wieku 7 miesięcy. Wiek do krycia to około cztery miesiące. Czas trwania ciąży to miesiąc. Ciąża trwa 28-32 dni.
Samica zaczyna wyrywać futro na tydzień przed urodzeniem. Przygotowuje w ten sposób gniazdo. Odpowiednio zaaranżuj gniazdo. Użyj ściółki ze słomy lub trocin. Okrol to proces porodu. Samica może urodzić do 12 dzieci. Średnia wielkość miotu to 6-10 sztuk. Możliwe są większe mioty. Rekordowe mioty liczą do 20 sztuk. Samica rodzi około 7 królików. Młode karmią mlekiem. Przeżywalność wynosi prawie 100% dla nowozelandzkich białych królików. Wysoka mleczność samic jest atutem. Pozwala karmić od 8 do 10 młodych. Z jednego osobnika można uzyskać ponad 30 młodych królików rocznie.
Wybieraj młode króliki do hodowli. Zakup najlepiej powyżej 3-4 miesięcy. Kupuj na sprawdzonych farmach. Hodowla powinna odbywać się na sprawdzonych farmach. Zwracaj uwagę na zachowanie i wygląd. Nie rozmnażaj nowozelandczyka z podobnym królikiem. Unikaj chowu wsobnego. W hodowli przydomowej stosuj proporcję. Użyj 1 samca na 5-8 samic.
- Zakup młodych królików najlepiej powyżej 3-4 miesięcy.
- Hodowla powinna odbywać się na sprawdzonych farmach.
- Zwracać uwagę na zachowanie i wygląd przy wyborze młodego królika.
- Nowozelandczyk nie powinien rozmnażać się z podobnym królikiem.
Opieka nad nowonarodzonymi królikami
Nowonarodzone króliki są bezbronne. Są ślepe, głuche i bezwłose. Rodzą się nagie. Trzy dni po urodzeniu zaczyna rosnąć puch. Puch zastępuje normalną sierść po kilku dniach. Noworodki widzą po 10 dniach. Oczy dzieci otwierają się po 14 dniach. Noworodki nie przeżyją bez mleka matki. Królik karmi swoje potomstwo raz dziennie. W wieku do 28 dni potomstwo staje się niezależne. Większość przechodzi na samodzielne karmienie po 3 tygodniach. Króliki zaczynają jeść samodzielnie w wieku 16-20 dni.
Regularnie kontroluj miot. Przeprowadzaj inspekcję hodowlaną. Usuwaj martwe lub słabe króliki. Używaj rękawiczek podczas badania. Monitoruj zachowanie samicy. Obserwuj matkę po urodzeniu. Zapewnij ciepło dla noworodków. Jest to ważne przez pierwsze dni życia. Trzymaj króliki i potomstwo w odosobnieniu.
Czasem matka odmawia karmienia. Przy pierwszym porodzie mogą wystąpić problemy. Może porzucić potomstwo. Przyczyną bywa stres lub brak mleka. Choroby matki też są powodem. Niepokój samicy wpływa na zachowanie. W przypadku braku mleka stosuj sztuczne karmienie. Użyj mieszanek na bazie mleka koziego. Karmienie mlekiem modyfikowanym odbywa się co 8 godzin. Przy odmawianiu karmienia stosuj karmienie wymuszone.
Po 15-20 dniach masa królika rośnie dziesięciokrotnie. Dopuszcza się odsadzenie królików po 40-45 dniach. Stopniowo obniżaj temperaturę. Zrób to po 28 dniach. Nowonarodzone króliki mogą umierać. Przyczyną bywa zaniedbanie lub choroby.
Jak szybko rosną króliki nowozelandzkie?
Dzienny przyrost masy ciała wynosi 15-41 gramów. Zależy to od wieku królika. Waga noworodka to 45 g. Po dwóch miesiącach waga wynosi około 2-2,2 kg. Dla trzeciego miesiąca życia osiągają 3,3 kg. W wieku 1 miesiąca ważą ponad 2 kg.
Zdrowie i profilaktyka chorób
Króliki nowozelandzkie są podatne na pewne choroby. Wysoka podatność dotyczy myksomatozy. Zagrożeniem jest wirusowa choroba krwotoczna. Często występuje kokcydioza. Inne choroby to nieżyt nosa i zapalenie jamy ustnej. Zdarza się pastereloza. Mogą chorować na świerzb i grzybicę. Występuje też ERE (enteropatia śluzowata). Regularnie szczep i dbaj o zdrowie zwierząt.
Szczepienia są obowiązkowe. Szczep przeciwko miksomatozie. Zaszczep też na chorobę krwotoczną. Pierwsze szczepienie na myksomatozę w wieku 28 dni. Na wirusową chorobę krwotoczną w wieku 45 dni. Powtarzaj szczepienia co 6 miesięcy. Stosuj szczepienia w terminach. Zaleca się szczepienia profilaktyczne. Przestrzegaj harmonogramu szczepień.
Profilaktyka obejmuje higienę. Dezynfekcja klatek jest ważna. Unikaj stresu u zwierząt. Właściwe żywienie wzmacnia odporność. Profilaktyka ERE wymaga dawkowania żywienia. Króliki umierają z różnych przyczyn. Najczęściej z powodu chorób. Zaniedbania w opiece też prowadzą do śmierci. Problemy z zębami wymagają uwagi weterynarza. Nadmierny wzrost zębów jest częsty.
- Stosować szczepienia w terminach.
- Regularnie szczepić i dbać o zdrowie zwierząt.
- Zaleca się szczepienia profilaktyczne zgodnie z harmonogramem.
- Zapewnić odpowiednie warunki klimatyczne i higieny.
- Stosowanie rutynowych szczepień i dezynfekcji jest ważne.
Korzyści z hodowli królików nowozelandzkich
Hodowla królików nowozelandzkich jest opłacalna. Głównym produktem jest mięso. Mięso królicze jest wysoko cenione. Jest smaczne i zdrowe. Produktem wtórnym jest futro. Skóry są wysoko cenione. Są miękkie i łatwe do farbowania. Mięso i futro są wysoko cenione na rynku. Wydajność produktu mięsnego przy uboju to 77,5%. Króliki nowozelandzkie mają dobre cechy mięsa i skóry. Hodowla nie wymaga dużych nakładów. Jest dostępna dla początkujących. Rasa ta jest wszechstronna. Dostarcza mięsa i futra. Nadają się też do eksperymentów naukowych.
Wybór królika – na co zwrócić uwagę?
Wybierając królika, zwróć uwagę na kilka rzeczy. Kupuj młode króliki powyżej 3-4 miesięcy. Najlepiej kupować na sprawdzonych farmach. Unikaj kupowania w sklepach zoologicznych. Często warunki tam są złe. Stowarzyszenie Pomocy Królikom promuje adopcję. Obalają mity o królikach. Zwróć uwagę na zachowanie zwierzęcia. Wybierz królika aktywnego i ciekawskiego. Oglądaj jego wygląd. Sierść powinna być czysta. Oczy i nos muszą być zdrowe. Przy zakupie zapytaj o dokumenty. Poproś o zaświadczenie o zdrowiu. Upewnij się, że królik był szczepiony.
- Przy zakupie zwierzęcia zapytać o dokumenty i zaświadczenie o zdrowiu.
- Kupować młode króliki na sprawdzonych farmach.
- Zwracać uwagę na zachowanie i wygląd przy wyborze młodego królika.
Mity i rzeczywistość o królikach
O królikach krąży wiele mitów. Królik jest ofiarą stereotypów. Obraz królika bywa nieprawdziwy. Nie jest głupiutki ani tylko słodki. Nie żyje tylko 3-4 lata. Królik może żyć około 10 lat i dłużej. Jest zajęczakiem, nie gryzoniem. Nie powinien mieszkać na dworze. Warunki atmosferyczne są dla niego szkodliwe. Musi przejść zabieg kastracji. Dotyczy to obu płci. Musi być regularnie szczepiony.
Królik rośnie przez pierwszy rok życia. Może ważyć do 3,5 kg (dotyczy ras domowych, niekoniecznie nowozelandzkich). Potrzebuje regularnych wizyt u weterynarza. Zjada własny kał, to koprofagia. Nie można go podnosić za uszy. Nie bierz go też za łapy. Potrzebuje towarzystwa swojego gatunku. Żywi się głównie sianem. Je też suszone zioła i gałązki. Potrzebuje przestrzeni i ruchu. Ściera zęby podczas jedzenia siana. Zazwyczaj nie lubi być brany na ręce. Potrafi ugryźć dotkliwie. Może niszczyć otoczenie. Czasem głośno hałasuje. Często uczy się czystości. Załatwia potrzeby w kuwecie. Nie śmierdzi, gdy jest zdrowy. Kastracja i dieta też wpływają na zapach.
„Jestem w centrum handlowym, mijam sklep zoologiczny, widzę małą puchatą kulkę nieśmiało spoglądającą na mnie zza szyby. W jednej sekundzie wiem, że muszę ją mieć, jest taka słodka i śliczna. Wychodzę ze sklepu z nowym przyjacielem, na pewno będzie u mnie szczęśliwy”
Pamiętaj, że królik to zwierzę wymagające odpowiedniej opieki. Adoptując królika, przejmujesz odpowiedzialność za jego dobrostan. Zapewnienie odpowiednich warunków gwarantuje zdrowie i szczęście królika.
Zobacz także:
Dodaj komentarz