Walijski kuc górski, znany jako Welsh Mountain Pony (Sekcja A), to najmniejszy z kuców walijskich. Posiada długą historię, przyjazne usposobienie i wszechstronne zastosowanie. Poznaj jego cechy, hodowlę i pielęgnację.
Czym jest walijski kuc górski?
Walijski kuc górski to rasa koni pochodząca z Walii. Należy do sekcji A kuców walijskich. Jest to najmniejszy typ w tej grupie. Kuc ten mierzy od 110 do 120 cm w kłębie. Charakteryzuje się mocną, porywającą budową. Wyglądem przypomina typowego kucyka.
Jaką wysokość osiąga walijski kuc górski?
Walijski kuc górski (Sekcja A) osiąga wysokość od 110 do 120 cm w kłębie.
Historia walijskiego kuca górskiego
Historia tej rasy sięga co najmniej 1000 lat wstecz. Niektóre źródła podają nawet 1600 lat p.n.e. Kuce te pierwotnie zamieszkiwały góry Walii. Surowy klimat ukształtował ich wytrzymałość. Kuce te były wszechstronnie wykorzystywane. Służyły jako konie juczne i pocztowe. Były także używane przez kawalerię. W czasach wojny transportowały broń. To świadczy o ich sile i dzielności.
Kuc ten pracował między innymi w charakterze konia jucznego, pocztowego, kawaleryjskiego, a w czasach wojny wykorzystywano go m.in. do transportu broni.
W 1901 roku powstało angielskie stowarzyszenie hodowców. Pierwszą księgę stadną opublikowano w 1902 roku. Eksport do USA rozpoczął się w XIX wieku. W latach 1884-1910 wywieziono dużą liczbę osobników. Amerykańskie stowarzyszenie powstało w 1906 roku. W 1913 roku zarejestrowano tam 574 kuce.
Budowa walijskiego kuca górskiego
Walijski kuc górski ma proporcjonalną, atletyczną budowę. Jego głowa jest mała i czysta. Ma duże, okrągłe oczy. Uszy są małe, spiczaste i dobrze ułożone. Nozdrza są duże i rozwarte. Szyja jest długa i dobrze noszona. Łopatki są długie i ukośne. Grzbiet jest krótki i muskularny. Klatka piersiowa jest głęboka. Żebra są dobrze wysklepione. Zad jest długi i poprawny. Ogon jest wysoko osadzony. Kończyny przednie są proste. Mają długie, mocne przedramię. Nadgarstek jest dobrze rozwinięty. Nadpęcie ma krótką, płaską kość. Pęciny mają proporcjonalne nachylenie. Stopy są dobrze ukształtowane i okrągłe. Kopyta są twarde. Ruch jest szybki i swobodny. Nadgarstki i stawy skokowe dobrze się zginają.
Jakie są charakterystyczne cechy budowy walijskiego kuca górskiego?
Kuc ten ma małą głowę z dużymi oczami, ukośne łopatki, krótki grzbiet, głęboką klatkę piersiową i mocny zad z wysoko osadzonym ogonem. Kończyny przednie są proste.
Umaszczenie walijskiego kuca górskiego
Walijski kuc górski może występować we wszystkich podstawowych umaszczeniach. Często spotyka się maść siwą jabłkowitą. Dopuszczalne są wszystkie umaszczenia. Wyjątek stanowią maści łaciate i tarantowate (appaloosa).
Charakter walijskiego kuca górskiego
Kuce te są znane z przyjaznego usposobienia. Posiadają dużą inteligencję. Uważa się je za zwierzęta godne zaufania. Mają równomierny temperament. Ich charakter jest łagodny i zrównoważony. Są bardzo inteligentne i posłuszne. Chętnie współpracują z ludźmi. Lubią się bawić i szybko się uczą. Są uwielbiane przez dzieci i dorosłych. Ceniona jest ich łagodność i cierpliwość. Znane są z dużej wytrzymałości.
Zdrowie i długość życia
Walijski kuc górski jest rasą wytrzymałą. Średnia długość życia wynosi 25–35 lat. Niektóre źródła podają zakres 15-20 lat. Dłuższy zakres jest bardziej typowy dla kuców. Regularne kontrole lekarskie są zalecane. Krótka szyja może potencjalnie powodować problemy. Może dotyczyć oddychania i stawów. Konie rodzą się z długim, wąskim pyskiem. To może utrudniać ssanie u źrebiąt.
Jak długo żyje walijski kuc górski?
Średnia długość życia walijskiego kuca górskiego wynosi przeciętnie 25–35 lat.
Pielęgnacja walijskiego kuca górskiego
Pielęgnacja kuca walijskiego jest ważna. Regularne czesanie i szczotkowanie sierści jest potrzebne. Wspiera to budowę relacji i zaufania. Kopyta wymagają regularnego skracania. Utrzymanie zwierzęcia w suchym otoczeniu jest kluczowe dla zdrowia. Źrebięta powinny być karmione świeżymi owocami i warzywami. Należy unikać niektórych pokarmów. Są to czekolada, orzechy i ziemniaki. Lista obejmuje też jajka, grzyby i mleko. Unikaj też żywności sztucznie zwiększającej wagę.
- Regularne pielęgnacje wspiera budowę relacji i zaufania.
- Regularne czesanie i szczotkowanie jest ważne.
- Kopyta wymagają regularnego skracania.
- Utrzymuj kuca w suchym otoczeniu.
- Karmienie źrebiąt świeżymi owocami i warzywami jest zalecane.
- Unikaj czekolady, orzechów, ziemniaków, jajek, grzybów, mleka.
Walijski kuc górski a podział na sekcje
Określenie „kuc walijski” obejmuje cztery sekcje. Są to sekcja A, B, C i D. Walijski kuc górski to sekcja A. Jest to najmniejszy typ. Sekcja B to kuc wierzchowy dla dzieci. Wywodzi się od kuca górskiego. Osiąga do 134 cm (w USA do 147 cm). Sekcja C to kuc wierzchowy typu cob. Powstał z krzyżówki sekcji A i B z cobem. Osiąga do 137 cm. Sekcja D to walijski cob. Jest największy, do 152 cm. Sekcja D ma zwartą, silną budowę. Wszystkie sekcje mają małe głowy i duże oczy. Posiadają pochyłe ramiona i krótkie grzbiety. Mają mocne zady i wysoko osadzone ogony. Kończyny przednie są proste.
| Sekcja | Nazwa | Wysokość w kłębie (cm) | Charakterystyka |
|---|---|---|---|
| A | Walijski kuc górski (Welsh Mountain Pony) | 110-120 | Najmniejszy, zgrabny, muskularny |
| B | Kuc walijski w typie wierzchowym | do 134 (USA do 147) | Wierzchowy dla dzieci i młodzieży, inteligentny |
| C | Kuc walijski w typie wierzchowym/Cob | do 137 | Wytrzymały, krzyżówka A/B z cobem |
| D | Walijski cob (Welsh Cob) | do 152 | Największy, silny, ogólnoużytkowy |
Użytkowość walijskiego kuca górskiego
Walijskie kuce górskie są wszechstronne. Świetnie nadają się dla dzieci i młodzieży. Ich łagodność i cierpliwość czynią je idealnymi towarzyszami. Kuce te są bardzo aktywne i zwinne. Nadają się do różnych dyscyplin jeździeckich. Mogą być używane do zaprzęgu. Sprawdzają się w skokach przez przeszkody. Ujeżdżenie to kolejna dziedzina ich zastosowania. Kuce te wykorzystywane są w rekreacji. Biorą udział w sportach konnych. Hipoterapia z ich udziałem pomaga w rehabilitacji. Rasy walijskie odgrywają rolę w zachowaniu tradycji. Uczestniczą w festiwalach i pokazach.
Do czego wykorzystywany jest walijski kuc górski?
Walijski kuc górski jest używany do jazdy rekreacyjnej, sportowej (skoki, ujeżdżenie, zaprzęgi), hipoterapii i w zachowaniu tradycji.
Hodowla walijskiego kuca górskiego
Hodowla kuców walijskich ma długą tradycję. Wybierając kuca, poznaj dobrze hodowlę. Sprawdź opinie o niej. Porównaj oferty z innymi. Wnikliwie porozmawiaj z hodowcą. Zadawaj pytania dotyczące zdrowia i charakteru konia. Hodowla koni sekcji B „Pasjonata” znajduje się w Wąsowie. Jej adres to ul. Wiatrakowa 4. Dane kontaktowe to tel/fax +48 61 822 65 81 i mobil +48 502 618 085. Zainteresowanie hodowlą i zakupem walijskich kuców górskich rośnie. Wzrost popularności dotyczy ras małych koni w Polsce.
- Zadawaj pytania hodowcom przed zakupem.
- Dobrze poznaj hodowlę, sprawdź opinie.
- Porównuj oferty hodowli w Polsce i za granicą.
Cena walijskiego kuca górskiego
Cena walijskiego kuca górskiego może się różnić. Zależy od wieku, pochodzenia i przeznaczenia. Ceny w Polsce wynoszą zazwyczaj 15 000–20 000 zł. Zagraniczne oferty mogą być wyższe. Ceny zagraniczne mogą przekraczać 20 000–30 000 euro. Cena zakupu może wynosić od 1000 do 2000 euro. To zależy od konkretnego osobnika i rynku. Porównuj oferty w Polsce i za granicą.
Ile kosztuje walijski kuc górski?
Ceny walijskiego kuca górskiego w Polsce wynoszą zazwyczaj 15 000–20 000 zł. Zagraniczne oferty mogą przekraczać 20 000–30 000 euro, a czasem zaczynają się od 1000-2000 euro.
Podsumowanie
Walijski kuc górski to wyjątkowa rasa. Jest najmniejszym z kuców walijskich. Posiada bogatą historię i wszechstronne zastosowanie. Jego łagodny charakter sprawia, że jest idealny dla dzieci. Jest inteligentny, wytrzymały i chętny do współpracy. Pielęgnacja jest stosunkowo prosta. Wymaga jednak regularności. Cena zależy od wielu czynników. Zainteresowanie rasą stale rośnie. To uroczy i wartościowy towarzysz.
Zobacz także:
Dodaj komentarz